عمر روکش های دندان چقدر است؟

از اصلی ترین بخش های دندان، تاج دندان می باشد که امکان دارد به دلایل گوناگونی خراب شوند و عمر روکش های دندان کم تر شوند، این بخش از دندان قدرت ترمیم و بازسازی خویش را نداشته و چنانچه خراب شود جهت ترمیم آن بایستی به دندان پزشکی مراجعه نمود. روکش دندان بعنوان نهایی ترین انتخاب دندان پزشک جهت حفظ دندان، برای فرد تجویز می گردد. در حقیقت در موقعیتی که با روش های دیگر درمان دندان پزشکی مثل: پر کردن دندان، تاج دندان ترمیم نشود بایستی به سراغ بازسازی تاج مصنوعی دندان و یا روکش دندان رفت.

روکش های دندان چیست؟

تاج دندان مصنوعی که به آن روکش دندان نیز می گویند به عنوان یک پروتز دندانی شناخته میشود که برای هر کسی شخصا ساخته می شود.این یعنی که شکل، وسعت و موقعیت خرابی تاج دندان معین می نماید که روکش دندان چه طور می بایست برای هر کسی ساخته شود تا قادر به جایگزینی تاج دندان طبیعی، بر روی ریشه دندان باشد و تمام دندان را شامل شود. روکش دندان به عنوان یک پروتز در لابراتورهای تجهیز شده و با به کارگیری مواد و تجهیزات مخصوصی تولید می گردد تا حداکثر شباهت را از لحاظ ظاهری با دندان طبیعی داشته باشد و بهترین کارایی را بعنوان جایگزین تاج دندان داشته باشد.

درمان شکستگی های بزرگ دندانی با روکش دندان

یکی از زمان هایی که برای فرد، درمان با استفاده از روکش دندان به تشخیص پروتز دندانی تجویز می گردد، شکستگی های دندانی بزرگ و وسیع می باشد که بخش زیادی از تاج دندان خراب می گردد. این موضوع گاهی به حدی شدتش زیاد است که حتی ترمیم دندان با روش های درمانی دیگر مثل پر کردن امکان پذیر نمی باشد. از علل شکستگی تاج دندان میتوان به جویدن خوراکی های خیلی سفت و یا صدمات محیطی مثل اصابت جسمی سخت به دندان اشاره نمود.

درمان تاج دندان خراب شده بخاطر پوسیدگی وسیع

چنانچه دندان به پوسیدگی دچار گردد و فرد جهت درمان پوسیدگی دندان خویش به دندان پزشکی مراجعه نکند، این پوسیدگی ها وسیع تر شده و بیشتر از نصف دندان را دربر می گیرد. در این موقعیتی که تاج دندان به این میزان از خرابی رسیده باشد، دندان پزشک از روکش های دندان استفاده می کند.

بیشتر بخوانید : چگونه از شکست ایمپلنت پیشگیری کنیم؟

عصب کشی دندان

چنانچه این پوسیدگی ها به مغز دندان و یا پالپ نفوذ کند، احتیاج به عصب کشی و یا درمان ریشه می باشد. هنگامی که دندان عصب کشی می شود خیلی شکننده و آسیب پذیر می شود. که باید جهت محافظت از این دندان، آن را روکش های دندان  کرد.

بد رنگ بودن دندان

گاهی اوقات به خاطر ظاهر نا مناسب و رنگ بد دندان از روکش های دندان استفاده می شود. در این مواقع که نمی توان از روش های اصلاح ظاهر دندان مثل بلیچینگ و یا حتی لمینت، رنگ دندان را بهبود بخشید بایستی از روکش های دندان استفاده کرد.

بریچ یا پل دندان

همان گونه که از اسم این پروتز مشخص است، بریج دندان یک نوع روکش دندانی به هم متصل می باشد و در موقعیتی که جایگزینی دندان از دست رفته فرد با ایمپلنت و روش های دیگر امکان پذیر نباشد، دندان پزشک از بریج دندان استفاده می نماید و یک تاج دندان مصنوعی برای فرد می سازد.

ایمپلنت دندان

قسمتی از ایمپلنت دندان به عنوان روکش ایمپلنت می باشد. در مواقعی که فرد میخواهد جای دندان از دست رفته خود را با ایمپلنت پر کند، بعد از جراحی کاشتن پایه ایمپلنت بروی لثه فرد و پس از گذشت حدود 3 ماه و مطمئن شدن از قبول پایه ایمپلنت توسط فک و لثه فرد توسط دندان پزشک، روکش ایمپلنت دندان به عنوان جزیی از روش درمان ایمپلنت بروی پایه های ایمپلنت قرار میگیرد.

انواع روکش های دندان :

برگزیدن یکی از چندین مدل روکش های دندانی به عوامل متعددی وابسته است که استحکام و زیبایی 2 اصل خیلی مهمی در این باره هستند. در مواقعی که فردی متقاضی روکش دندان باشد و نداند که کدام از این روکش های دندانی برایش مناسب می باشد، بایستی حتما به متخصص پروتز های دندانی و یا دندان پزشک مراجعه و مشورت نماید.
بیشتر بخوانید : دارو هایی بعد از ایمپلنت باید مصرف کنیم؟

روکش های دندان تمام سرامیکی:

این پروتز دندانی با به کار گیری سرامیک های همرنگ دندان تولید می گردد. شاید بارز ترین علت استفاده اکثریت از این مدل روکش دندانی توسط دندان پزشکان و بیماران، ویژگی زیبایی آن باشد. خیلی کم بعد از نصب نمودن این مدل روکش دندان بجای تاج دندان خراب شده، میتوان متوجه مصنوعی یا سرامیکی بودن دندان شد. از لحاظ مقدار مقاومت، این مدل روکش دندان در مقایسه با روکش های دندانی دیگر، از مقاومت کمتری برخوردار بوده و آسیب پذیر تر نیز می باشند و با در نظر گرفتن ویژگی زیبایی روکش سرامیکی، جهت جایگزین نمودن تاج دندان های خراب شده در جلوی دهان که در معرض دید می باشد و نقش لبخند یک شخص را تشکیل میدهد، مناسب ترین گزینه می باشند. عمر روکش های دندان سرامیکی حدود 15 سال می باشد که این به مراقبت از روکش دندان بستگی دارد.

روکش های دندان فلزی یا روکش طلا:

طلا، کروم، پلاتین، کبالت از فلزات مهم در ساختار این نوع روکش دندان می باشد. این مدل بخاطر استفاده از فلزات سخت به عنوان مهم ترین مواد سازنده، در مقابل فشار و نیروهای خارجی خیلی مقاوم می باشند. طبق مواردی که راجع به کیفیت ساخت روکش های دندان فلزی بیان شد، از این مدل روکش میتوان برای دندان های عقبی که جویدن غذا را به عهده دارند استفاده نمود. روکش دندان طلا به خاطر تراشیدن کمتر دندان و تطابق با لثه باعث بیشتر شدن طول عمر روکش دندان هم میشود و از آن محافظت می نماید. همینطور نفوذ آلودگی ها و باکتری در طلا خیلی کمتر هست و به همین دلیل جهت روکش دندان خیلی مناسب می باشد. به کار بردن روکش فلزی دندان بعنوان یک روکش دندانی مستحکم انتخاب مناسب تری بنظر می آید، ولی رنگ تیره و البته قیمت بالای این روکش ها بخاطر به کار بردن فلزات سنگین موجب می گردد که انتخاب افراد کمتری باشد. عمر روکش های دندان فلزی یا طلا حداقل 20 می باشد که البته این هم نیاز به نگهداری و مراقبت تا اندازه ای دارد.

روکش های دندان زیرکونیوم:

روکش زیرکونیوم یا زیرکونیا یکی دیگر از مدل های روکش های دندانی می باشد. این روکش ها ساخته شده از دی اکسید زیرکونیوم می باشد و غیر فلزی و کریستالی است. جهت ساختن این روکش ها از ابزار و تکنولوژی ZrO2 پیشرفته استفاده می گردد. روکش های زیرکونیا از بهترین روکش های دندانی به حساب می آیند چون هم بسیار مستحکم بوده و هم از نظر زیبایی رتبه اول را در میان سایر روکش ها دارد. جهت روکش دندان های جلویی، روکش های سرامیکی یا زیرکونیوم بهترین انتخاب می باشند. عمر روکش های دندان زیرکونیوم نیز به 20 سال هم میرسد.

روکش های دندان فلزی – سرامیکی (PFM):

این نوع روکش بعنوان نمونه ای انتخاب شده از انواع روکش های دندانی بصورت فراوان در خدمات درمانی دندانپزشکی به کار می رود. این روکش دارای پایه ای فلزی می باشد که به واسطه ی یک سرامیک کاور شده است. به همین خاطر این روکش مقاومت روکش دندان فلزی و زیبایی روکش دندان سرامیکی را دارد و حتی به دلیل استقامت زیادش برای کسانی که دندان قروچه می کنند نیز بسیار مناسب می باشد. عمر روکش های دندان PFM تا حدود 15 سال میرسد.

تفاوت روکش های سرامیکی و معمولی:

هر یک از این روکش های دندانی معمولی و سرامیکی، مزیت ها و معایب مخصوص را دارند که بایستی به طور جدا بررسی شوند. در روکش های معمولی یک فریم فلزی وجود دارد که بروی آن کاشی چینی قرار می گیرد. در حقیقت این ماده موجب فرم گیری روکش می شود. چنانچه فردی از روکش معمولی استفاده نماید امکان دارد پس از چند مدت، لبه فلزی از ناحیه لثه کاملا مشهود باشد و عارضه هایی مثل ایجاد هاله خاکستری یا کبودی لثه ایجاد گردد.
امروزه با تولید محصولات به روز تر در این قسمت، میتوان از زیرکونیوم بجای فریم فلزی استفاده کرد. به طور کلی زیرکونیوم رنگ سفید دارد که به همین خاطر عوارضی مانند کبودی نخواهد داشت. در حقیقت زیرکونیوم همان روکش سرامیکی می باشد که مشکلات خیلی کمتری را برای فرد به همراه دارد. مقدار استقامت و عمر روکش دندان سرامیکی خیلی زیادتر بوده و تا مدتها باقی می ماند.

سخن پایانی:

چنانچه پس از گذاشتن روکش دندانی، بهداشت دهانی را به خوبی رعایت نکنید روکش ها صدمه می بینند و نیز مراجعه نکردن مرتب به دندان پزشکی برای بررسی وضعیت روکش دندان شما ممکن است از عمر روکش های دندان کاسته شود. جهت مراقبت از روکش دندان باید در طی روز، 2 بار دندان ها را با مسواک و خمیر دندانی که ساینده نباشد و نخ دندان تمیز نمود. نخ دندان را نباید در بین روکش ها بالا و پایین کشید بلکه باید نخ دندان را بین دندان ها از جلو به عقب کشید. از خوردن خوراکی و غذاهایی که سفت هستند و نیاز به نیروی زیادی برای گاز زدن دارند، پرهیز نمایید و همینطور جویدن و شکستن هر چیز سفتی با دندان های روکش دار ممنوع می باشد. چنانچه کسی در خواب دندان قروچه می کند بایستی جهت ممانعت از ایجاد صدمه به روکش دندان از نایت گارد استفاده نماید. استعمال دخانیات نیز برای روکش دندان بسیار ضرر دارد و موجب صدمه به روکش می شود و طول عمر روکش های دندان را کاهش می دهد .